Toen we, twee jaar geleden alweer, van Paaseiland naar het vasteland van Chili zeilden moesten we om een hogedrukgebied heen varen om uit de windstiltes te blijven. Wanneer we na een week in de baai van Isla Juan Fernandez te hebben gelegen ons anker omhoog halen, zetten we opnieuw zeil richting Paaseiland. En al komen we deze keer van de andere kant, we moeten nog steeds om dit gebied van weinig wind heen. Wat betekent dat we de eerste dagen richting het noorden zullen varen, waarna we langzaam richting het westen afbuigen naar Rapa Nui. Ruim 1.900 mijl is de af te leggen afstand. En het vergt een constante blik op het weer en de route om windstiltes te voorkomen en de juiste richting op te blijven gaan.
Onze Eastern Stream houdt van een beetje wind en gaat steeds beter lopen wanneer we boven de tien knopen wind hebben. Zeilvrienden van ons noemen ons wel eens gekscherend de 20+ knopen wind boot. En daar zit wat in, al gaan we bij een knoop of twaalf wind ook al best heel lekker.
“We zouden eigenlijk toch een mooie lichtgewicht halvewinder moeten hebben voor dit weer” filosofeert Jaap na de eerste nacht op zee met weinig wind. “Dat zou mooi zijn en dan gaan we met lichte wind ook lekker voorruit.” En opeens verschijnt er een mooie glimlach op zijn gezicht. “We hebben de fok nog liggen die we tijdens de Atlantische oversteek gebruikten voor het melkmeisje. Zullen we eens kijken of die in ons rolfok/furlingsysteem past?” Tijdens de Atlantische oversteek hebben we veel met twee fokken gevaren. Onze normale fok en een los gehesen fok ernaast die je de andere kant op zet, waardoor je voor de wind goed en redelijk stabiel kunt zeilen. Deze zeilvoering, waarbij je een groot driehoek op de punt van de boot krijgt, wordt een melkmeisje genoemd.
Jaap duikt het vooronder in en komt met de fok naar buiten. We wisselen de fokken om en hijsen de grotere fok in het rolfoksysteem. Het past prima en als we de fok uitrollen zijn we pas echt content. Hij is misschien net niet even hoog als onze eigen fok, maar wel veel breder. Daardoor komt ie tot achter de verstaging en vangt ie veel meer wind dan de fok die we normaal gebruiken. We merken het gelijk in de snelheid en varen gemiddeld toch een half knoopje harder dan we normaal zouden doen. De NED5920 wordt onze fok voor deze tocht en in combinatie met alleen de bezaan vindt ie het heerlijk bij ons aan boord. Ik ben benieuwd wanneer ie weer gewisseld gaat worden met het origineel.
Na een aantal dagen zijn we weer helemaal gewend aan boord. Er is geen scheepvaart in de omgeving en wanneer Flip, onze windvaan, goed staat ingesteld kunnen we, met een schuin oog op de meters, redelijk slapen gedurende de nacht. Vooral Jaap is hier goed in. Ik zit vaak toch nog buiten om me heen te kijken. Wat bij Jaap, zelfs als ie slaapt, bijna een automatisme is werkt bij mij toch anders. Ik voel minder hoe de boot beweegt en wat ze doet wanneer ik binnen ben. Wanneer ik in de ochtend nog lekker lig te slapen hoor ik allemaal geluiden in de boot die ik niet herken. Ik kijk voorzichtig om me heen en zie dat Jaap nog een zeilzak uit het vooronder sleept. “Wat ga je doen?” vraag ik. “Ga je de Spinaker hijsen?” Nog slaperig ben ik toch enigszins verbaasd, want we zeilen eigenlijk nooit met dat monster, omdat ie te groot is voor onze boot.
“Ik heb zitten lezen in een boek over ‘zeilen’ en ik ga de Spinaker verkleinen zodat ie beter op de boot past. Het is toch zonde dat we dit zeil nooit gebruiken” is Jaap zijn antwoord. Ik ben opeens klaarwakker. Wat een goed idee! De hele dag is Jaap in de weer met het Spinaker. Je kunt geen stap in de kajuit zetten zonder op het dunne zeildoek te staan. Het zeil is van vliegerstof en ligt werkelijk overal. Het is dan ook nogal een gevaarte. Hij rekent, meet en knipt er uiteindelijk ruim twintig vierkante meter zeildoek uit. Daarna komt de naaimachine tevoorschijn en worden de verschillende delen weer in elkaar gezet. De zijkanten van het zeil lopen niet meer helemaal netjes in elkaar over. De onderkant van het zeil steekt bij de nieuwe aanhechting ongeveer 20 cm aan beide zijden uit. We laten het doek langzaam weglopen naar de juiste breedte en zetten de zeilbanden er weer aan. En dan is het grote moment daar. Ondanks dat het toch al redelijk laat is willen we voordat het donker wordt ons nieuwe zeil testen.
De fok wordt ingerold en we bereiden alles voor om de Spinaker te zetten. Schoten worden gezet en aan het zeil geknoopt. We zetten de boot op een voor de windse koers en dan gaat ze omhoog. Eenmaal in de lucht trek ik de schoten aan en ontvouwt zich een immens rood-wit-blauw doek. Bijna een soort ballon die door het lichte materiaal juist met weinig wind mooi vol valt. Ze staat prachtig hoog boven de punt van de boot. Wat een verschil met het oude formaat die altijd veel te laag stond en af en toe zelfs over de voorplecht schuurde. Er komt een gevoel van euforie in me opzetten en als ik naar Jaap kijk zie ik zijn armen juichend de lucht in gaan. Het project is geslaagd! Na drie jaar – en een dag flink doorwerken – hebben we een Spinaker die past op onze boot en waardoor we een stuk fijner voor de wind kunnen varen.
Beide zeilen zijn tweedehands aangeschaft en voor het eerst varen we met zeilen die voorzien zijn van een nummer. De Spinaker heeft nummer NED5901, maar ik noem haar nog steeds het monster. Zelfs na het verkleinen is het een zeil met een immens formaat van ongeveer 120 vierkante meter en met het zeil zetten en weer wegruimen zijn we bijna twee uur bezig. Maar als ze staat is het prachtig en kleurrijk. Flip vindt het heerlijk om met de Spinaker te varen en wij hebben weer een extra mogelijkheid aan zeil in ons assortiment. Nu regelmatig de Spinaker hijsen en onze tijd verkorten voor het zetten van het zeil. Maar voor dit moment: missie geslaagd!
Jaap heeft de zeilen bij verschillende mensen gekocht, maar toch liggen de zeilnummers redelijk dichtbij elkaar. Ik ben inmiddels toch wel benieuwd welke boten bij deze zeilnummers horen. Als we over een dag of tien (nog 1.000 mijl te gaan), weer vaste grond onder onze voeten hebben en dus ook weer internet moet ik maar eens kijken of er een soort register is van zeilboten met zeilnummers. Tips hiervoor zijn alvast van harte welkom!