Positie: 16 04.40S 100 21.40W
Het brood en de cake voor vandaag zijn gebakken en staan af te koelen op het aanrecht. Ik ben mijn Spaanse les aan het doen en Jaap is ondertussen met de voorbereidingen voor de lunch bezig. Uitje gesneden, gebakken eitje bijna in de maak. Hmmm lekker een eitje op een vers broodje. Qua eten zit het bij ons aan boord wel goed. We houden allebei te veel van lekker eten.
Jaap zet net de pan op het vuur wanneer we een apart geluid horen. Ik sta op en kijk naar buiten. We hebben beet! roep ik. En dan gaat alles opeens heel rap. Jaap is nog sneller buiten dan ik. Welke kant! roept Jaap. Links! De scheepstermen bakboord en stuurboord doen er even niet meer toe. Actie is het juiste woord. Want de vorige keer dat we een vis aan de haak hadden waren we te laat. Was de vislijn maximaal uitgerold en stond strak op spanning. Het was de vraag wie er aan het langste eind zou trekken. De vis of de lijn. Beiden hadden toen geluk. De vis weer vrij in het water en de lijn gelukkig niet geknapt. De plastic leur waar het haakje aan zat wel bijna doormidden. Deze keer willen we opnieuw geen schade aan de lijn, maar wel graag de vis binnenhalen.
Ik stuur de boot voor de wind en rol de fok in. Jaap kan dan makkelijker de lijn binnen halen en we slingeren niet zo op de golven. Met een ferme zwaai slingert ie de vis in het gangboord. Het is een joekel. 1.17 Meter zal later blijken. We gieten een klein slokje alcohol in zijn kieuwen om hem snel uit zijn lijden te verlossen. En dan kijken we elkaar aan. Wat is het voor een vis? Jaap denkt misschien een Kingfish. Ik denk aan een Barrauda vanwege de slanke vorm van de vis. Maar beiden zijn niet juist, want een vis als deze hebben we nog niet eerder gevangen.
Als de boot weer enigszins op koers ligt richt Jaap in de kuip zijn visfileer stek in. Op dit soort momenten ben ik blij met onze ruime kuip. Jaap zit, achter het stuurwiel, op de grond met om hem heen allerhande emmers, een snijplank en messen. Een emmer met schoon water voor het schoonhouden van de werkplaats en de vis. Een emmer waar de vis in ligt, een emmer met ingewanden en restafval en een emmer voor de gefileerde stukjes. Het is jammer dat we geen foto’s kunnen posten via de SSB radio, want het is een prachtig gezicht. Jaap tussen de emmers druk aan het werk.
Ondertussen heb ik ons grote visboek erbij gepakt en ben ik aan het kijken wat we gevangen hebben. En hoewel ik het boek niet zo overzichtelijk vind – wat zou ik graag het boek over eetbare vissen willen hebben of een boek waar we makkelijker in kunnen determineren – met resultaat. Geen Kingfish, geen Barracuda, we hebben een Wahoo gevangen.
Dus voor lunch geen gebakken eitje, maar een lekker gebakken visje. Vanavond staat op het menu wederom verse vis. En als aanvulling op onze voorraad, vijf porties is de vriezer. Wij kunnen weer even vooruit! We halen de vislijnen dan ook maar binnen voor vandaag. Meer vis vangen dan we kunnen verwerken is nou ook weer niet de bedoeling.
Wahoo indeed. 1.17 wauw…
Eetsmakelijk!!
:-)))
Goed team werk ook!!
Xxx
Super, Minke en Jaap, wat maken jullie toch geweldige dingen mee! Wij leven vanuit een druilerig herfstig Nederland van harte mee met jullie tropische avonturen! We zien steeds uit naar een update op jullie blog! Bedankt!
Een dikke tút voor jullie allebei van ons!
Groetjes van Chris en Coby
Wahoo is waarschijnlijk de snelste vis op aarde. In Hawai wordt deze vis ‘ono’ genoemd. Het is in de (Engelstalige) viswereld een bekend grapje dat als een wahoo met meer dan 70 km per uur op je aas klapt, je eerst enthousiast ‘wahoo’ roept. Als de vis dan even later met de zelfde snelheid richting de boot zwemt, en je het niet bij kan draaien, roep je vertwijfeld ‘Oh no’! (uit Wikipedia)
Jamjam dat zal smaken! en weer een voorraadje in de vriezer.
Fantastisch en leuk beschreven.
Ik volg jullie met veel plezier. Succes verder.
Hmm, lekker eten……..Wahoo…..
Ook zonder foto’s heb ik een haarscherp beeld voor me van hoe dat eraan toe gegaan moet zijn 🙂 Wat schrijf je toch leuk Minke! Eet smakelijk!