Positie: 07 13.24N 079 24.29W
De weersvoorspelling was voor de verandering eens correct. En dat betekent dat we een goede keuze hebben gemaakt door nog een dagje achter Isla Contadora te blijven liggen. In de middag krijgen we dikke windvlagen om de oren en aan het begin van de avond komt een hele vissersvloot ons vergezellen op de ankerplek. Ook even schuilen in de luwte van het eiland.
Woensdagmorgen vertrekken we redelijk op tijd. De naweeen van de wind zijn nog duidelijk voelbaar. De zee in onrustig en golven komen van alle kanten. Zo tussen de eilanden is het water ook nog niet zo diep. Maximaal een meter of twintig met ondieptes van 3 a 4 meter. Dit maakt dat we redelijk heen en weer geslingerd worden. Het duurt dan ook niet zo heel lang voor ik een comfortabel plekje op de bank op zoek.
Inslingeren noemen ze dat. Meestal heb ik een dag of twee nodig en dan gaat het vaak weer prima en word ik minder snel zeeziek. Een dag of twee hebben we meestal ook nodig om in het vaarritme te komen. In het ritme van het leven op een boot die continu beweegt en in het ritme van ons wachtsysteem. Jaap zegt altijd “De eerste twee dagen is het wennen en de laatste 200 mijl wil je er gewoon zijn. De lengte van de tussenliggende periode maakt niet uit. Je systeem blijft op dezelfde manier werken, of de tussenliggende periode nu een week is of een maand.” Ik hoop maar dat dat zo is, want dit gaat toch de langste tocht worden die we tot nu toe samen hebben gevaren. En ik ben erg benieuwd hoe ik dat ga vinden. Wie weet kom ik toch tot de conclusie dat ik meer een landrot ben, of geniet ik juist met volle teugen. Een ding is in ieder geval zeker, er voor weglopen is niet meer mogelijk. Dus we gaan ervoor en met heel veel zin.
De eerste dag en nacht staan in het teken van buien. Soms laveren we er mooi omheen en soms kan het gewoon niet anders en gaan we er midden door. Veel regen, meestal gecombineerd met zo’n 20 tot 22 knopen veranderlijke wind. Zowel wij als de boot zijn inmiddels goed schoon gespoeld. Nu, donderdagmiddag, lijkt het dat we het buienfront hebben verlaten. Er schijnt een mooi zonnetje en Flip doet zijn werk prima. Evenals de windmolen die we hier in Panama hebben geplaatst. Een mooie aanvulling op onze zonnepanelen en nog een stapje om onze voetprint een beetje kleiner te maken.
Jaap heeft alweer de nodige klusjes gedaan vandaag en ligt inmiddels lekker op de bank een tukkie te doen, terwijl we langzaamaan de Baai van Panama uitvaren en het laatste stukje land uit ons zicht is verdwenen. Om ons heen water, lucht en af en toe een vrachtboot of containerschip. We zijn nu toch ook wel echt samen op weg!