Werken in Nederland

Om mij heen wordt in allerlei talen gesproken en als ik mijn ogen dicht doe voelt het bijna alsof ik nog steeds in het cruisersleven rondloop. Maar niets is minder waar, want de afgelopen maanden heb ik mij ondergedompeld in het werkende leven in Nederland. En al zijn de gesprekken in het Duits, Engels en Nederlands, de gespreksonderwerpen zijn zakelijk georiënteerd. Ze gaan over fuel cells, waterstof en ‘one mission, zero emission.’ Waterstof trucks in de markt zetten, dat is de core business van mijn werkgever Hyzon Motors Europe. Een start-up met veel potentie en waar ik samen met mijn collega’s verantwoordelijk ben om alles omtrent HR op te zetten voor de organisatie. Een ontzettend leuke en leerzame uitdaging.

Maar wat was het schakelen van het ene leven naar het andere. Voor het eerst in mijn leven ben ik vroeg op het werk, want vroeg opstaan is iets wat ik echt heb geleerd in de jaren dat we in gebieden waren waar we leefden met de elementen. Waar vroeg opstaan maakte dat je voor het donker aan kon komen in een veilige baai, maar waar de vroege ochtend vaak ook het moment was dat de hitte nog dragelijk was en we konden klussen voordat het simpelweg te warm werd.

Energetisch is het dubbel. Weer hele dagen op kantoor is best te doen, maar na thuiskomst ben ik ook volledig opgebrand. Ik ben blij dat Jaap er de eerste maanden nog is. Dat hij, naast zijn eigen klussen, het huishouden op zich neemt en zorgt dat ik gewoon aan kan schuiven ’s avonds. Maar hij maakt me ook vaak wakker als ik weer eens op de bank in slaap ben gevallen. Daar waar ik verwachtte dat dit gewoon even met ‘wennen’ te maken had, heb ik wel moeten constateren dat ik nog steeds laag in mijn energie zit na een dag werken. Een leermoment voor een volgende keer en wat ik eigenlijk ook best wist, want dit is de eerste keer in mijn leven dat ik fulltime werk. De volgende keer gaan we gewoon weer voor een parttime contract.

Werken in Polynesië

In Polynesië hebben Jaap en ik de deal gemaakt dat ik in Nederland aan het werk ga en dat hij na het familie bezoek  terugkeert naar Frans Polynesië om verder te klussen aan de boot. Eind november vliegt Jaap terug naar Tahiti. Onze Eastern Stream ligt nog prima achter haar anker op de plek waar we haar hebben achtergelaten. Het poetsen met azijn heeft haar waarde bewezen en we hebben nul last van schimmel aan boord. Iets minder is de lekkage via de mast. Daar heeft Jaap een hele klus aan.

De meeste boten in de baai liggen te wachten tot hun eigenaren terugkeren en Jaap verlangt naar het blauwe water. Na een paar weken de boot voorbereiden vertrekt hij solo naar Fakarava. Een tocht die ik spannend vindt, maar waar Jaap vooral van geniet. Hij stuurt netjes twee keer per dag een positie, zodat ik zijn voortgang kan volgen. Van een Nederlandse boot krijg ik een app dat hij ook in zijn eentje gewoon op zeil ankert. Dus waar maak ik me zorgen over…

Inmiddels is Jaap in Hao, een prachtige plek in de Tuamotus waar de boot in het bassin kan liggen en Jaap zo zijn klusruimte kan vergroten met de kade. En daar maakt hij goed gebruik van. De vouwfietsen worden helemaal uit elkaar gehaald en krijgen een nieuwe verflaag terwijl ze onder een overkapping op de kant hangen. Ik krijg allerlei foto’s toegestuurd van grote en kleine projecten aan boord. Maar gelukkig is er ook tijd voor ontspanning. Via Instagram zie ik van andere cruisers foto’s voorbij komen waar Jaap zijn verjaardag viert en een aantal gezellige BBQ’s.

De laatste dagen heeft Jaap in de hoogste versnelling geklust. Met het bezoek van Maarten in het vooruitzicht moet Jaap terug varen naar Fakarava om Maarten op te pikken van het vliegveld. Het weer lijkt niet in zijn voordeel te zijn, waardoor hij misschien eerder moet vertrekken dan gepland. Met een deel van de ramen van het dockhouse eruit om de kuip opnieuw te verven is dat natuurlijk wel een dingetje. De kuip, de buitenkant van het dockhouse en het deck worden op topsnelheid voorzien van een nieuwe toplaag. Hopelijk gaan de ramen er snel weer in en dan op naar Fakarava voor een paar mooie weken met een van zijn beste vrienden.