Aan het einde van de winter in Chili een paar maanden naar de zomer in Nederland. Goed gepland, al zeg ik het zelf, want het was heerlijk en we hebben zo een heel langgerekt Chileens voorjaar.
Naast de regelzaken die we in Nederland moeten organiseren is er ook veel tijd voor vrienden en familie. Stappen we in het leven wat we ook zo goed kennen en realiseren we ons weer hoe belangrijk de contacten en vriendschappen in Nederland voor ons zijn.
Het is ook een leuke ontdekking dat we niet altijd de enigen zijn die bezig zijn met onze reis. Twee dochters van een vriendin vragen ons de hemd van het lijf als we bij ze op bezoek zijn. Daarnaast krijg ik van de twaalfjarige Sylvie nieuwe haakpatronen, zodat ik straks onderweg ook eens wat anders kan haken dan een muts. Waar ik heel erg blij mee ben!
Wanneer we elkaar weer zien heeft Myla een heel interview voorbereid, met allerhande vragen over onze reis en hoe wij met dingen omgaan onderweg. Vragen vanuit het perspectief en interesse van een tienjarige. Dingen die wij soms heel gewoon vinden, of juist niet. Dat was zo leuk dat ik samen met haar een aantal vragen heb uitgewerkt in onderstaand interview.
Vragen en antwoorden over ons leven aan boord en de reis die we maken
Gezien door de ogen van de jeugd

Wilden jullie vroeger ook al een bootreis maken?
Jaap wilde altijd al op zijn eigen boot rond de wereld varen. Ik kon eigenlijk helemaal niet zeilen en wilde best reizen, maar niet op een zeilboot. Maar toen wij elkaar leerden kennen kwam ik er al snel achter dat Jaap dit ging doen. Met of zonder mij. En nadat we een paar keer met de zeilboot op vakantie waren geweest naar Noorwegen, Denemarken en Spitsbergen werd ik ook steeds enthousiaster. Je reist heel langzaam en vooral ook heel milieubewust, omdat je zoveel mogelijk gebruik maakt van de wind. En je komt op plekken waar je zonder boot vaak heel lastig kunt komen. En dat maakt het heel mooi en heel bijzonder.
Hoe komen jullie aan geld voor een bootreis?
Toen we besloten hebben om te gaan reizen met de boot hebben we een paar jaar heel hard gespaard en al het geld achteruit gelegd wat we konden missen. We kochten bijvoorbeeld minder nieuwe kleren en keken kritisch naar wat we uitgaven. Nu we onderweg zijn proberen we ook geld te verdienen. Ik bouw bijvoorbeeld websites voor andere vertrekkers en kleine ondernemers en schrijf in tijdschriften over onze reis. Maar we zijn ook een keer een wasserette begonnen in de haven waar we lagen. Daar deden we de was voor andere zeilers en verdienden zo geld voor een paar weken boodschappen. Als je creatief bent kun je hele leuke dingen verzinnen om toch wat geld te verdienen.
Hoe lang willen jullie nog doorreizen?
Toen we vertrokken hebben we afgesproken dat we gaan reizen zolang we het leuk vinden en zolang we voldoende geld hebben om de reis te kunnen betalen. Als één van ons voelt dat ie het niet meer leuk vindt of wat anders wil gaan doen, dan zullen we dus met zijn tweetjes moeten gaan overleggen wat we gaan doen, of misschien juist wel anders gaan doen.
Maar tot nu toe vinden we het nog steeds heel erg leuk. Al vind ik het ook heel fijn dat we zoals nu in Nederland zijn geweest en iedereen weer hebben gezien. Dan merk ik dat ik dat ook wel mis en is het lastig weer te vertrekken. Daarom is het ook heel fijn dat er af en toe mensen bij ons op bezoek komen en een stukje meevaren.
Wordt je er niet gek van om de hele tijd in de boot te zijn?
De boot is ons huis en daar vinden we het heel fijn. Als we op zee varen kunnen we natuurlijk niet zomaar van boord af, maar verder is onze boot gewoon hetzelfde als een huis in Nederland. Alleen een stukje kleiner. Maar we zijn vaak in ontzettend mooie gebieden, waar we graag wandelen, naar het strand gaan of naar de stad. We zitten gelukkig dus niet alleen maar aan boord, want dan zouden we wel een beetje gek worden.
Wat is je grootste angst op een boot?
Mijn grootste angst is niet dat de boot gaat zinken. Wij hebben een stalen boot en die is ontzettend sterk. Natuurlijk kunnen er altijd ongelukken gebeuren. Kan er een zeil scheuren of kan de mast breken. Maar zinken gebeurt niet zo heel snel. Waar ik wel heel lang bang voor ben geweest is dat Jaap per ongeluk overboord valt als hij op wacht zit en ik lig te slapen. En dat ik er dan niets van merk en dus gewoon doorslaap.
Als hij ’s nachts bijvoorbeeld heel stil is, word ik daar wel eens wakker van en sta ik op met het smoesje dat ik moet plassen. Maar dat is vaak dan ook om eventjes te kijken waar Jaap is. En meestal zit hij gewoon lekker een boek te lezen in de kuip en is er natuurlijk helemaal niets aan de hand.
Wat doen jullie wanneer er geen wind is en de motor niet werkt?
Als er zoiets gebeurd hoop ik dat we midden op zee zitten en er geen land in de buurt is. Want dan kunnen we gewoon blijven drijven zonder ergens tegenaan te botsen. En kan Jaap rustig de motor repareren. Dat is natuurlijk anders wanneer we in de buurt van land zijn. In de Chileense kanalen is het één keer gebeurd dat we motorpech kregen. Gelukkig stond er toen wel een klein beetje wind en zeilde ik de boot, terwijl Jaap in de machinekamer de motor aan het repareren was. We moesten alleen recht tegen de wind in varen en dan kan niet. Dus voeren we al kruisend van de ene kant van het kanaal naar de andere kant. En elke keer wanneer ik weer vlakbij de rotsen kwam en overstag ging moest ik eerst Jaap even waarschuwen, zodat hij goed voorbereid was en geen gereedschap of onderdelen liet vallen doordat de boot de andere kant op ging hangen.
Ben je wel eens ergens tegenaan gebotst?
Ja, helaas wel. Ik ben één keer tegen een rots aangevaren, terwijl we door een heel smal stukje voeren. In het midden was het ongeveer vijf meter diep, maar aan de zijkant waren allemaal rotsen. Eén rots stak boven water uit, waardoor ik iets te veel de andere kant op stuurde. En daar lag ook een rots… Gelukkig hebben we een stalen boot en gingen we alleen even omhoog en weer naar beneden, maar was er verder geen schade aan de boot.
Hoe weten jullie de weg op het water?
Net als wegen op het land heb je ook vaarwegen op zee. Van alle zeeën zijn kaarten, net als van de wegen op het land. Eigenlijk kun je natuurlijk overal varen waar het diep genoeg is en waar je mag komen. Vrachtschepen varen vaak bepaalde routes. Zeilboten ook, maar omdat we niet tegen de wind in kunnen zeilen is de route vaak anders dan met een boot die alleen een motor heeft. De route bepalen we aan de hand van het weer en de zeekaarten die we op onze computer hebben. Deze computer is ook nog eens aangesloten op een GPS, waardoor we precies kunnen zien waar we varen. Omdat we zo goed kunnen zien waar we zijn en waar we naartoe willen zullen we niet zo heel snel verdwalen. Als je wilt zien waar wij varen kun je op onze website kijken. Daar posten we, wanneer we onderweg zijn, elke dag onze positie op een kaart.
Kopen jullie cadeautjes voor elkaar als jullie jarig zijn?
We vieren, net als we in Nederland deden, onze verjaardagen. Maar we zijn tegenwoordig elk jaar jarig op een andere plek op de wereld. Dit jaar was ik jarig in Nederland en vorig jaar in Chili. Toen we de Atlantische oceaan overstaken had ik georganiseerd dat alle vrienden van Jaap een kleinigheidje voor zijn verjaardag mee gaven aan vrienden die op bezoek kwamen. Dat was ontzettend leuk. Want toen we midden op zee zaten kreeg ie opeens heel veel cadeautjes. Verder proberen we altijd taart te bakken en lekker te eten op een verjaardag. Dit jaar zitten we tijdens Jaap zijn verjaardag waarschijnlijk midden op de stille oceaan. Dus ik moet inderdaad binnenkort nog even een cadeautje voor hem kopen…
Vieren jullie Sinterklaas? En zo nee, vierden jullie dat thuis dan wel?
We vieren geen Sinterklaas, maar dat deden we thuis eigenlijk ook niet zo vaak meer. We vieren wel kerst en oud & nieuw. Waarbij we lekker koken en er een gezellige dag van proberen te maken. Dit jaar vieren we oud & nieuw waarschijnlijk op zee. Want ons visum voor Chili loopt 30 december af en dat betekent dat we uiterlijk 30 december weg moeten varen bij Paaseiland. Met kerst eten we altijd lekker en proberen we een bijzondere en gezellige dag te hebben. Dit jaar heb ik voor het eerst kerstlichtjes gekocht, zodat het ook aan boord gezellig is.
Kun je al het eten kopen? En kunnen jullie het roer loslaten om te eten en te slapen?
Als we aan het varen zijn kunnen we niet elke dag even naar de supermarkt of naar de bakker. Voordat we straks vertrekken richting Nieuw Zeeland gaan we dan ook heel veel boodschappen doen. We willen namelijk voor in ieder geval 10 maanden zelfvoorzienend kunnen zijn. En dat betekent dat we voor die periode ook eten aan boord moeten hebben.
Zo willen we zeker 25 kilo pasta en rijst meenemen, maar ook minstens 50 kilo meel om brood, pizza en pannenkoeken van te kunnen maken. Maar bijvoorbeeld ook ongeveer 20 kilo uien en voor 100 dagen een stukje vlees.
We hebben gelukkig een vriezer aan boord, waar we veel in kunnen bewaren. Maar fruit en groenten is wat minder makkelijk. Groente en fruit hangt in netjes in de kajuit en we kijken elke dag even wat er niet zo heel goed meer uit ziet. We eten dan wat op moet en verzinnen dus een gerecht met de minder goede spullen. Als het kan zullen we op eilandjes proberen nieuwe groenten en fruit te kopen.
In niet alle landen kun je hetzelfde in de supermarkt vinden als in Nederland. Daarom maken we ook veel dingen zelf, zoals yoghurt, mayonaise, mosterd en pindakaas. Voor de Pindakaas hebben we net 5 kilogram pinda’s gekocht. Dus daar moeten we wel even meer vooruit kunnen.
Wanneer we aan het varen zijn eten we eigenlijk net als jullie thuis. We bakken brood en koken ’s avonds vaak een warme maaltijd. Als het even kan stellen we de stuurautomaat zo in dat de boot zelf de goede kant op stuurt en wij even lekker kunnen eten. Tijdens grote oversteken staat de windstuurautomaat zoveel mogelijk aan. Dus wanneer de één dan slaapt let de ander op dat we de goede kant op gaan, of er geen andere boten in de buurt zijn en of we bijvoorbeeld wat moeten aanpassen aan de zeilen omdat het weer verandert.
Heb je wel eens een dier gezien waar je bang voor was?
Ik zelf gelukkig niet, maar vrienden van ons van zeilschip de Bolle hadden in Suriname een hele dikke en grote slang aan boord. En al heb ik alleen maar een foto gezien van de slang, de rillingen liepen over mijn rug en ik heb daar nooit meer in de rivier gezwommen.

Slimme sustainable vragen
Het is leuk te merken dat Myla en Sylvie ook benieuwd zijn hoe we met bepaalde dingen omgaan die in Nederland heel normaal zijn. Dus krijgen we ook vragen over wat we doen met lege batterijen, waar we ons plastic laten en of we zelf afwassen. En natuurlijk de vraag wat er op een boot gebeurt als je naar de wc gaat.
Batterijen aan boord
We gebruiken zoveel als mogelijk oplaadbare batterijen, maar dat is niet voor alles mogelijk helaas. Lege batterijen bewaren we daarom, totdat we ergens zijn waar we ze in kunnen leveren. Hier in Valdivia was er in de marina een speciale plek waar je ze in kon leveren. En daar zijn we dan heel blij mee. Maar we hebben ze ook al wel eens meegegeven aan bezoek wat weer naar Nederland vloog. Zodat we er meer zeker van waren dat het op de juiste plek terecht komt.
Plastic en niet recyclebaar afval
Plastic en misschien wel meer in algemene zin niet recyclebaar afval houden we tijdens een zeiltocht aan boord. Maar om te zorgen dat de vuilniszakken niet gaan stinken wassen we al het plastic af en hangen het te drogen. Pas als het helemaal schoon en droog is mag het in de vuilnisbak. Als we weer op een plek aankomen waar we het afval kwijt kunnen gaat het van boord en gooien we het weg. Er zijn veel boten die onderweg hun plastic verbranden. Wij hebben besloten dat niet te doen. Het is moeilijk om plastic volledig te verbranden, wat dus niet goed is voor de natuur. En het is best heel goed mogelijk alles aan boord te bewaren totdat we het weg kunnen gooien. We hebben het immers ook meegenomen.
Een afwasmachine aan boord?
Of we de afwas zelf doen? Ja zeker! We hebben geen afwasmachine aan boord. Daar is te weinig ruimte voor en het kost vooral ook veel te veel energie. We proberen zo zuinig mogelijk te leven aan boord, omdat we onze energie zoveel als mogelijk opwekken met zonnepanelen en de windmolen. Een afwasmachine vraagt dan veel te veel energie.
We hebben op Bonaire wel een wasmachine gekocht. We wasten of met de hand of we brachten het naar een wasserette. En dat koste allebei veel tijd, geld en energie. We zijn daarom heel erg blij met onze wasmachine. Als de generator aan staat om van zout water zoet drinkwater te maken kunnen we tegelijkertijd ook wassen.
Hoe werkt het toilet op een boot?
En dan natuurlijk de hamvraag: Wat gebeurt er als wij naar het toilet gaan. Natuurlijk hebben we een wc aan boord. Maar deze niet aangesloten op het riool, zoals in een huis in Nederland. Wij trekken de wc dan ook niet door zoals een normaal toilet, maar pompen water uit de zee op. Dit water pompen we door de afvoer en dan gaan onze drollen en plas mee. We kunnen dat in een vuilwatertank laten lopen en deze tank leeg laten lopen als hij vol is. Maar we kiezen er meestal voor om alles uit het toilet direct naar buiten te pompen en dus de zee in. Daar worden onze uitwerpselen weer opgenomen in de natuur en dienen hopelijk weer als voeding voor andere dieren. Maar om eerlijk te zijn weet ik niet of dat wel zo werkt.
Wat leuk om te lezen! Zij stellen de vragen en wij vragen het ons af ?
Super leuk filmpje ook ?
Wat een leuke vragen?.
En ontzettend leuk om te lezen hoe jullie het doen allemaal.
Ik kijk uit naar de volgende verhalen.
Liefs Ingrid
Ps. Bijna ga ik de muts weer dragen
Wat leuk om te lezen Ingrid! Dank je wel en heel veel muts plezier weer dit jaar! Liefs
Geweldig dit en goed over nagedacht!
Met plezier gelezen?
Goede vaart de komende weken??♀️?
Wat een prachtig interview van die meiden. En wat geeft het een mooi beeld van jullie op reis
Heerlijk om weer wat van jullie te horen. Wat een goeie vragen en duidelijke antwoorden, het geeft een heel mooi beeld van jullie dagelijkse leven.
Liefs Atze en Jantina
Ik heb nu een beter beeld van jullie reilen en zelen. Mooi gedaan samen.
Goede reis maar weer..
Hallo, ik ben blij om weer wat van jullie te horen!
Hebben jullie ook wat gemerkt van de onlusten in Zuid Amerika?
Ik wens jullie een prettig verblijf aan boord en natuurlijk een behouden vaart!
Hallo Henk,
Zeker om de onrust in Chili kunnen we niet heen. Ik weet inmiddels hoe het voelt om traangas in mijn ogen te hebben en er wordt nog steeds geprotesteerd. Veelal vreedzaam trouwens. Maar winkelpanden zijn met platen afgesloten en elke morgen wordt de deur weer open geslepen en tegen sluitingstijd weer dicht gelast. Maar over het algemeen gaat het leven hier gewoon verder. Al hebben kleine bedrijfjes wel heel erg veel last hiervan en meestal ook geen buffer om dit op te vangen. Toch hopen we dat er snel meer gelijkheid komt in Chili.
Mooi, dat kinderen deze vragen stellen en subliem hoe je daar Minke mee om bent gegaan. Een mooi inkijkje in jullie leven aan boord. Fijne feestdagen en een heel mooi avontuurlijk jaar toegewenst. Liefs Alie
Dank je wel!