Positie: 00 20.16S 085 54.87W
Whaaa! Langzaam ontwaak ik uit een hele diepe en vaste slaap. De Hondekooi flikkert in een knipperend licht. Ik word door iets hards gepord en ruik scheerschuim. Wat is dit? Opstaan luie donder! hoor ik. Neptunus is aan boord! En ineens ben ik klaar wakker. Shit, ik ben toch niet slapend de evenaar over gevaren?
Ik kijk Jaap aan en zie een man met een lawaaibloesje aan en een muts over zijn oren waar zijn lange haren onderuit pieken. Zijn zeemanshoofd grijnst me aan. Op zijn muts een knipperende hoofdlamp en in zijn handen een drietand gemaakt van de bezemsteel en een oude zeekaart. Neptunus!
Jaap heeft de grootste lol, ik kan het zien aan zijn glinsterende ogen. Kom zegt ie, opstaan. Over tien minuten varen we de evenaar over. En zo gezegd zo gedaan. Ik poets het scheerschuim een beetje van me af – wat trouwens op meer plekken blijkt te zitten dan ik zelf in de gaten heb – en trek snel wat kleren aan. En daar zitten we dan. Met zijn tweetjes voor de laptop, te kijken hoe de teller van de breedtegraad langzaam aftelt naar nul, overspringt van Noord naar Zuid en weer begint op te lopen. We zijn de evenaar gepasseerd rond een uurtje of drie in de morgen op 3 november 2017!
Veel schepen hebben een inwijdingstraditie bij het passeren van de evenaar voor die leden van de bemanning of gasten die voor de eerste keer per boot de evenaar passeren. Met natuurlijk een van de bemaningsleden verkleedt als Neptunus. Mijn inwijdingsritueel bestaat gelukkig alleen uit scheerschuim en niet zoals ik heb gelezen uit het insmeren met het afval uit de keuken of uit de machinekamer.
Het passeren van de evenaar. Het wekte eigenlijk pas mijn interesse toen ik een blogbericht van de Bark Europa op Facebook las. Een paar weken geleden zijn zij op de Atlantische Oceaan op weg naar het zuiden de evenaar gepasseerd. Wat me is bijgebleven van dit blog is dat er iets werd geschreven in de trant van als je op een schip de evenaar passeerd treed je toe tot een kleine groep van zeezeilers en wereldreizigers. Oei dat is niet niks, dacht ik. Wat houdt dat eigenijk in die evenaar?
Nou in eerste instantie betekent dit natuurlijk dat we van het Noordelijk halfrond naar het Zuidelijk halfrond zijn gegaan. Maar ook dat in meer algemene zin alles is gespiegeld. De wind draait anders om de hoge en lage drukgebieden heen. Waardoor er sprake is van andere winden en stromingen dat we tot nu toe gewend waren.
Een voorbeeld is het stationaire hogedruk gebied waar we straks omheen gaan varen als we van Paaseiland richting Puerto Montt, Chile gaan. We zullen dat hogedruk gebied tegen de klok in passeren, vanwege de wind. Lag dit hogedruk gebied op het noordelijk halfrond van zou dit juist met de klok mee zijn.
De jaargetijden op het zuidelijk halfrond zijn precies andersom en wij zullen eind december aan het begin van de zomer aankomen in Puerto Montt. Maar ook nieuwe sterrebeelden om ons aan te vergapen tijdens een nachtwacht en een zon die straks niet meer over het zuiden draait, maar juist over het noorden. Wat is het toch een mooi verschijnsel die wereldbol waar wij op leven en wat heb ik weer veel om mij over te verwonderen op deze andere helft van de aarde.
Jaap heeft een lange wacht gedraaid om mij te kunnen ontgroenen als Neptunus. Zodra we een mijltje de evenaar over zijn zegt ie: ‘Ik ga naar bed lief. En als alles nu toch omgedraaid is ga ik lekker op mijn rug liggen zonder te snurken.’