“Poeple come here as sailors, but leave as friends.” Dat vertelt Jaime ons als we in zijn kleine marina in Puerto Aguirre aanleggen. De marina is te duur om langer dan een dag te liggen. Maar we kunnen even internetten, de wasmachine zijn uurtjes laten maken en vooral douchen. Wanneer je altijd probeert zo efficient mogelijk met water om te gaan en dus erg kort (en vooral niet al te vaak) te douchen is een douche op de wal een zeer welkome afwisseling. In dit geval een luxe en schone badkamer, met een douchecabine waar je keuze hebt uit verschillende douchekoppen. Waar je gewoon kunt blijven staan, het water niet steeds wat kouder wordt en je tijdens het soppen het water gewoon kunt laten lopen. Tja, van dit soort kleine dingen kun je soms gewoon even heel blij worden.
Voor de avond worden we door Jaime uitgenodigd om langs te komen in zijn huis. Samen met vrienden gaat hij wat drinken en empenadas bakken. Empenadas met schelpdieren, zo blijkt later. Ze zijn werkelijk verukkelijk. Het is niet alleen erg gezellig, maar ook erg leuk om te zien hoe empenadas nou precies worden gemaakt. Het is een bijzondere, gezellige avond met een bont gezelschap. En als we de volgende middag vertrekken voelt het inderdaad alsof we vertrekken als vrienden.
Na Aguirre laat de wind ons wat in de steek. Er is een rustige zuiderwind voorspeld. En hoewel de wind in het kanaal zelden uit het zuiden blaast is hij inderdaad erg rustig. Na een laatste avond hutspot en klaverjassen bij de buren besluiten we vroeg te vertrekken. Naar buiten, zeil zetten en kijken hoe het gaat. Lucipara besluit te wachten op betere wind. Het is een dag waarin we een paar uur goed kunnen zeilen. Maar daarna moet toch echt de motor bijgezet worden. Tenminste als we nog met daglicht op de volgende ankerplek willen aankomen.
En alsof de wind met ons speelt, zet ie aan wanneer we er bijna zijn. We kijken elkaar aan. Wat gaan we doen? De volgende ankerplek is zeker tien mijl verder en als de wind weer gaat liggen komen we zeker niet meer met licht aan. Een nacht wachtjes draaien en op de motor varen lijkt ons niet echt een leuk vooruitzicht. Maar als de wind blijft staan kunnen we super mijlen maken. Dit soort besluiten blijven altijd lastig. Uiteindelijk besluiten we -op basis van de wind die we de hele dag gehad hebben- het risico niet te nemen, onszelf wat rust te gunnen en voor anker te gaan.
Een goede keuze? Het is net hoe je een goede keuze formuleerd. We hebben een heerlijk avondje. Eten kliekjes, storten een beetje in en hangen op de bank terwijl we een filmhuisfilm kijken. Ondertussen luisterend naar de wind die we vanuit het zuiden door het kanaal horen blazen…
Geen wind, en wind
Ook fijne Paasdagen gewenst, hier hangen we al dagen in de luie buiten stoelen met het fantastische mooie Paasweer, het contrast kan bijna niet groter, jullie steeds maar schuilen op ankerplaatsen om alweer een storm
voorbij te laten gaan. Maar Minke jouw geschreven dagelijkse belevenissen lezen als een spannend boek en Chili is een héél lang verhaal.