Elke dag een klusje is Jaap zijn motto om onze Eastern Stream in goede conditie te houden. En aan dat motto houdt hij zich al jaren. Oké, elke dag is misschien wat overdreven, maar wij werken met grote regelmaat aan grote of kleinere bootklussen. Jaap heeft een goed overzicht wat er moet gebeuren of wat er aan zit te komen qua onderhoud en is vaak al met dingen aan de slag die mij nog niet eens opgevallen zijn.
Toen hij jaren geleden aankondigde dat we in Nieuw Zeeland echt groot onderhoud zouden gaan doen had ik het idee dat dat allemaal wel mee zou vallen. Natuurlijk had ik de artikelen gelezen in zeiltijdschriften over al die zeilers die na hun reis door de stille oceaan aan de slag gingen met de boot. Maar in mijn beeldvorming zou het allemaal wel meevallen. We doen toch elke dag een klusje?
Niets is minder waar. Na jaren in de Pacific Ocean, waar onderdelen lastig of tegen hoge prijzen te verkrijgen zijn, lijkt Nieuw Zeeland het mekka voor de klussende cruiser. In Whangarei en omgeving kun je alles aanschaffen wat nodig is voor een zeilboot. En als het er niet is kun je het als schip in transit over het algemeen vrij gemakkelijk uit het buitenland laten komen. En dus is het de eerste weken tijd voor de klusvoorbereidingen. Winkels worden bezocht, websites worden afgestruind en we gaan zelfs een dag naar Auckland in onze jacht op een nieuwe ankerketting en boot canvas.
Daarna is het de fase van spullen bestellen, regelen dat de boot een maand op de kant kan en zorgen dat alle onderdelen op tijd in huis zijn om ook werkelijk aan de slag te gaan.
Immense klussenlijst
Ik vind ondertussen in Whangarei een goede stoffenwinkel en mijn creatieve brein begint al met de voorbereidingen voor nieuwe bootkussens, boodschappentassen en sierkussens. De rug-kussens zijn nodig aan vervanging toe en regelmatig snuister ik voor nieuwe stoffen, die onze boot ook wat meer sfeer moeten gaan geven.
Jaap maakt al snel een einde aan mijn creatieve overpeinzingen. “Hier is de kluslijst…. Als we daarmee klaar zijn, mag je aan de leuke dingen beginnen.” Ik blader door zijn boekje en wordt een beetje zenuwachtig. Hij heeft een punt dat ik de kussens onderweg nog kan vervangen, maar houden we nog wel tijd over om dit mooie land te verkennen? De lijst is namelijk immens. Van nieuwe sanitaire voorzieningen tot lakwerk en van staalwerk tot de machinekamer. Alles lijkt op de lijst te staan. Alle machinerie dat roest of kan gaan roesten moet geverfd worden. We gaan overstappen naar Lithium batterijen en we gaan voor een zwaardere, 12 mm, ankerketting. Ook al het Canvas als zeilcovers en zonneschermen gaan vervangen worden. En zoals normaal bij ons aan boord doen we al het kluswerk zelf. Werk aan de winkel dus.


De werfbeurt
Vlak voor kerst is het zover. Ons varende thuis wordt omhoog getakeld en wordt verplaatst naar haar tijdelijke kampeerplek op de kant. Wanneer ze langzaam in heel haar glorie uit het water komt hoor ik Ada naast me zeggen: ‘nu snap ik dat jullie altijd roepen dat jullie minder snel gaan dan de rest. Wat een onderwaterschip!’ En het klopt. Eastern Stream is een stuk ronder dan alle andere boten die op de kant staan. Als cruisersboot gaan wij niet voor snelheid, maar genieten we van de ruimte en comfortabele vaar eigenschappen. Maar nu zie ik ook hoeveel extra meters we te verven hebben…
We hebben vier weken de tijd om het hele onderwaterschip zo goed als kaal te halen, de schroefas te trekken en een nieuwe gearbox te installeren die de bewegingen van het stuurwiel overbrengt op het roer. Daarnaast hebben we een aantal roestplekken die ons al jaren een doorn in het oog zijn en ondanks het vele werk dat we al gedaan hebben is het nu tijd voor een definitieve oplossing. Rigoureus slijp, las en verfwerk aan onder andere de boegspriet is immers makkelijker op de kant, dan vanuit het water.
De beperkende factor in het geheel… de zomer in Nieuw Zeeland. Deze zomer is volgens de kiwi’s niet zoals het zou moeten zijn. Regen en wind zijn af en toe een grote spelbreker in het klusprogramma en we zijn blij met elke droge dag die we klussend doorkomen.

Groot voordeel van klussen tijdens de feestdagen is dat we oppassen op het huis en de huisdieren van de marina manager. Elke avond laten we de boel de boel. Sluiten we de boot af en vertrekken in onze auto naar de kippen, paard en geiten. Het is heerlijk weer eens in een huis te verblijven en we zijn af en toe overdonderd door de ruimte. Een kopje thee zetten is opeens niet meer twee stappen, maar 10 meter overbruggen. Als je dan, na een lange klusdag, heerlijk onderuit hangt op de bank heb je bijna geen zin meer in thee… En vooral de verse eieren zijn iets waar we achteraf echt van moesten afkicken. Maar het is vooral een groot voordeel dat de hele boot een soort van werkplaats kan zijn, nu we er niet verblijven.
Jaap verwijdert alle oude verflagen van het onderwaterschip en we bouwen de lagen opnieuw op. Elk droog moment een stukje. Jaap trekt de schroefas en vervangt de nodige onderdelen die aan slijtage onderhevig zijn. Nu we binnen het hele stuursysteem los hebben liggen besluiten we ook gelijk de stalen binnenkant een nieuwe verfbeurt te geven. Het aluminium van de tweedehands, maar voor ons nieuwe, ankerlier wordt bewerkt met afbijtmiddel en wordt opnieuw in de verf gezet. En zo passeren er nog vele andere klussen.



Tijdsdruk
De vier weken zijn zomaar om en de tijdsdruk neemt toe. Jaap zijn ouders komen Jaap zijn verjaardag vieren en we willen weer in het water liggen wanneer zij aankomen. Dat lukt net… een uurtje voor hun aankomst zakt onze Eastern Stream weer het water in. Alles is waterdicht en er zit stuwing op de schroef. Voor een kort moment in ieder geval. Wanneer we de banden uitvaren de rivier op gaan we opeens niet meer vooruit en niet meer achteruit. De schroefas zit nog een beetje strak in zijn nieuwe behuizing lijkt het. Ik ben verbaasd hoe rustig we blijven. “Zal ik het anker maar klaarmaken?” roep ik naar achteren. “Ja, wacht op mijn teken om het te laten vallen,” krijg ik terug. De wind wappert ons gelukkig iets verder de rivier op en op het NU signaal laat ik het anker vallen. Het anker pakt en we draaien net voor alle zenuwachtig gezichten en boten van mede cruisers langs achter ons anker.
Jaap duikt de machinekamer in en niet veel later kunnen we ankerop naar onze box. Niet alleen wij zelf maar ook onze buurboten zijn geloof ik blij dat we weer op onze plek liggen. En zo staat er alweer een nieuw klus op het lijstje, de schroefas nakijken. Het blijft klussen op een boot…
Niet veel later zitten we met Jan en Liesbeth aan een kopje thee. De komende dagen is het tijd voor familie en gezelligheid. Daarna gaat de knop weer om. Gaan we onze batterijen ophalen uit Auckland, komt de nieuwe ankerketting en gaan we de lier installeren. En natuurlijk al die andere klussen die nog op het lijstje staan. De kussens moeten denk ik nog even wachten.




Met een boot is het ook hard werken. Het is net als met een eigen huis, er is altijd wel wat. Voorlopig kunnen jullie er weer een poosje ervan genieten.
Groetjes, CenB
Minke, groet Aukje en familie van ons. Hoop dat jullie na de vreselijke storm toch nog kunnen genieten van elkaar en het mooie land 😘
Nu dan maar even genieten van Jaap zijn ouders en dan maar weer heel veel succes met het klussen aan boord.
Wat een werk!
Maar dan kun je er ook weer van genieten en prachtige reizen maken.
Genieten en werken. En ja werken is ook fijn, je lijf even flink voelen 😉
Dag Jaap en Minke,
Inderdaad een giga klus, heel veel succes!
Wij vertrekken 2 mei weer naar ons bootje in Griekenland, maar de voorbereiding voor de te water lating (verven, waxen, zeilen aanbrengen, onderhoud motor e.d.) kost ons naar verwachting maar 1 week.
Hopen dat jullie nog meer van Nieuw- Zeeland, zeilend of of te voet, kunnen gaan verkennen.
De foto van Jaap met Jan en Liesbeth is fantastisch!
Succes met de kussens en andere klussen Minke😀
Heel veel (zeil)plezier de komende tijd,
Jan Cees en Miriam