We zijn in Ushuaia en ons bezoek is gearriveerd! Heel gezellig en we zijn van plan het befaamde gletsjer rondje met hen te varen. Maar om in de Chileense kanalen te kunnen varen moeten we natuurlijk eerst terug naar Chili. Heel praktisch gezien betekent dit dat we uitklaren in Argentinië, Ushuaia achter ons laten en op weg gaan naar Puerto Williams om daar weer in te klaren in Chili. Puerto Williams ligt alleen 25 mijl meer oosterlijk dan Ushuaia, terwijl de gletsjers westerlijk van Ushuaia liggen. Na het inklaren in Chili zullen we dus weer langs Ushuaia varen richting de kanalen. Het voelt een beetje omslachtig, maar het is helaas niet anders.
Dus met een boot vol boodschappen verlaten we de Asafyn Marina in Ushuaia. De weersvoorspellingen lijken goed. Maximale windstoten van 25 knoop en een windje van achteren. Goed zeilweer. Maar het lijkt alsof de wind op ons heeft gewacht, want zodra we los zijn van de kaai trekt de wind langzaam steeds verder aan. Met alleen een zwaar gereefde fok scheren we over de golven. De wind is eigenlijk continu in de dertig knoop met uitschieters naar boven de veertig. We hebben ons weer eens laten verleiden door het weerbericht, wetende dat de werkelijkheid altijd anders en meestal winderiger is dan de voorspelling je hier vertelt. Maar we gaan super en hebben een mooie tocht naar Chili. En omdat de wind van achteren komt is het nog best comfortabel aan boord.
Het inklaren gaat rommelig. We komen bij de Armada aan die ons snel doorstuurt naar immigratie en de douane. Ze gaan namelijk over een half uurtje sluiten, zo vertelt de vriendelijke man ons. Maar bij immigratie moeten we lang wachten voordat Jaap een stempel in zijn paspoort heeft. We hebben eens geprobeerd een verlenging van het visum aan te vragen zonder de grens over te steken. Maar de officieren waren toen zo lang niet aanwezig op kantoor (lees: meer dan een week) dat we halverwege het proces toch maar zijn vertrokken. En dat stond nog ergens in een systeem. Na een paar belletjes met Castro is het gelukkig – en hopelijk structureel – opgelost. We zijn iets te laat, maar kunnen toch nog bij de Douane terecht. Deze man vertelt dat we niet de juiste papieren hebben gekregen bij de Armada, maar maakt gelukkig alsnog snel de papieren in orde. Terug bij de Armada stempelen zij alles voor akkoord en wij vragen maar niet meer naar de controle op invoer van illegaal voedsel als groente, fruit en zuivel. We zijn ingeklaard en krijgen geen controle. Wel zo relaxt.
We blijven een paar daagjes in Puerto Williams. Zo kan het bezoek nog een beetje bijkomen van de lange reis die ze hebben gemaakt en wachten we op een goed weervenster om weer terug te varen richting het westen. We verkennen het dorp en de bossen er omheen en bezoeken het museum. Bij de dame van de dorpsbar kopen we nog verse kruiden, rabarber en rabarberjam. Aan dit soort dingen kun je echt merken dat het voorjaar is. Ik ben eigenlijk verbaasd dat er nu al rabarber is. Het is nog zo koud en het lijkt nog zo vroeg in het seizoen, maar het smaakt heerlijk.
Als we uit Puerto Williams vertrekken hebben we eigenlijk hetzelfde weer als op de heenweg. Met als enige verschil dat we nu wind tegen hebben. We vertrekken met prachtig weer, maar als we eenmaal buiten zijn komen de buien van alle kanten op ons af. De wolken zakken steeds lager en de blauwe lucht wordt in en in grijs. De windmeter geeft ongeveer 28 knoop aan, maar dat is om ons bezoek een beetje goed gemutst te houden. Boven de veertig knopen geeft hij er vaak de brui aan. Zo ook vandaag, al is ons bezoek natuurlijk niet dom en weten ze best dat het ontzettend raar weer is. Dit weer hebben we hier nog niet gehad. We stuiteren over de golven en twijfelen nog of we niet weer zullen omkeren. We besluiten de bui af te wachten, maar de ene bui volgt de andere op. Inmiddels zijn we dichter bij de eerste ankerbaai, dan bij Puerto Williams en is omdraaien eigenlijk geen optie meer. We varen nog een paar mijl door en ankeren in de eerste goede ankerbaai die we onderweg tegenkomen. 10 Mijl hebben we gevaren, maar het voelt als een hele dag. Morgen maar eens kijken of we nog een stukje verder kunnen komen.