Komen jullie ook? Het is het onderwerp van de mail dat we aan Floris en Ivar van Lucipara2 hebben gestuurd.
Het weer blijkt onvoldoende om in één keer door te varen naar Chiloe. En dus varen we na de oversteek van Golfo de Penas bij Baia Pink naar binnen. We komen in Caleta Saudade terecht. Een hele kleine inham in een kleine baai. Voor aankomst hebben we op de Rus de inham gemeten en komen we op een breedte van elf meter uit. Bij aankomst blijkt de baai een stukje breder te zijn, maar het is ook de eerste keer dat we in dit programma boven op de groenstrook voor anker liggen in plaats van in het water. We verbazen ons erover dat dit met SAS-planet mogelijk is. Maar een foto blijft een foto. Dus als de satelliet net niet recht over komt blijkt er toch een kleine afwijking mogelijk. Het voordeel? De baai is net breed genoeg om met twee boten in te liggen. En dus sturen we de mannen van Lucipara het bericht dat ze er nog wel bij passen. Dat lijkt ze een leuk idee en zo hebben we een echt Nederlands onderonsje.
Gesprekken voeren in het Nederlands blijft toch anders dan in het Engels. Er worden uit beleefdheid geen onderwerpen gemeden en we duiken makkelijker de diepte in. Zo vind ik in ieder geval. En omdat Ivar net zo van koken houdt als Jaap staat er elke avond een heerlijk menu op het programma. Met een Nederlands tintje wel te verstaan. Zo eten we dagenlang Snert als voorgerecht en ontbreken ook de zuurkoolstamppot en aardappelen, groenten en vlees niet op de menukaart. En dat in combinatie met heerlijke toetjes als applecrumble en lemonpie.
Ondanks het slechte weer maken we eindelijk weer eens een wandeling. Al gaat de wand naast de baai redelijk recht omhoog en is het daardoor echt klimmen en klauteren om naar boven te komen. Naast de iets warmere temperatuur van het water en de overvloedig begroeide bergen kunnen we nu ook zien en beleven dat we weer in een ander gebied terecht zijn gekomen. De bomen zijn een stuk hoger en breder dan in het zuiden. Het lijken eigenlijk wel reuzen die statig recht omhoog groeien in vergelijking met de scheef gewaaide boompjes in het zuiden. En terwijl de grond en het onderste deel van de stammen van bomen bedekt zijn met allerlei verschillende soorten mos, groeien de varens hoog boven ons hoofd.
Jaap weet met zijn manchetta een mooi pad voor ons vrij te maken. Boven op de berg komen we erachter hoe hard het werkelijk waait. We liggen echt bulletproof in ons ankerbaaitje, waar bijna geen wind komt. Ons net staande houdend in de wind hebben we wel een mooi uitzicht over de kanalen waar de morgen willen gaan varen. Na terugkomst trakteren we onszelf op een welverdiende kop warme chocolademelk en sluiten we de dag af met onze eerste spelletjes avond.
We varen uiteindelijk meerdere dagen met elkaar op. Lucipara is een snel schip. Zolang de wind van achteren komt kunnen we haar goed bijhouden. Maar met aan de windse koersen in combinatie met weinig wind vallen we al snel wat terug. Al we zijn stiekem ook wel een beetje jaloers op de prachtige grote en laag gesneden Genua die ze hebben staan. We weten heel goed dat wij wat meer wind nodig hebben om goed gang te houden, maar de aangroei op ons onderwaterschip werkt ook niet echt mee. De werfbeurt die we voor Valdivia hebben gepland voor onderhoud aan het onderwaterschip komt niets te vroeg.
Inmiddels zijn we een paar baaien opgeschoven en zijn we gisteren met alle vijf de boten uit dezelfde baai vertrokken. Wat trouwens een apart gevoel blijft. Al is het ook leuk om te zien dat iedereen op zijn eigen manier zeilt. Bij de één gaat er überhaupt geen zeil omhoog, de ander probeert het motorsailend en er wordt gekruist. Hierdoor legt iedereen ook een andere afstand af en splitst de hele groep zich weer op. Vandaag liggen we verwaaid, maar de komende dagen moet het goed weer worden. Wie weet kunnen we dan een mooie slag maken richting het noorden. Richting Chiloe of misschien toch met een klein omweg eerst langs het vasteland van Chili.
Een Nederlands onderonsje
Altijd en overal die Nederlanders in de buurt en gelijk pakken we het goede leven van thuis op!