Lokale eetgewoonten
Eetgewoontes, in elk land zijn ze anders. Vaak gebaseerd op tradities en wat er lokaal voorradig is. Zeker in de eilandengroepen van Frans Polynesië. Op de meeste eilanden zijn geen grote supermarkten waar alles te koop is. Lokale groenten en fruit zijn vaak erg lekker en ook een stuk goedkoper dan alles wat ingevlogen wordt. Aan boord van onze Eastern Stream hebben wij er veel lol en plezier in om met lokale producten een lekkere maaltijd op tafel te zetten. Of lokale koffie te drinken van bonen die je zelf hebt geplukt en gebrand. We proberen zoveel mogelijk lokale producten te gebruiken in onze voedselvoorziening. Wandelingen worden niet ondernomen zonder een machete in de rugzak en ons oog wordt steeds beter in het spotten van bananen, pompelmoezen, citroenen, papaja’s, pepertjes en mango’s.
Veel Polynesiërs, zeker degenen die niet in een stad wonen, hebben hun eigen tuin en stukken land waarop ze hun groenten en fruit verbouwen. Daarnaast jagen ze op de geiten en varkens die hier in grote getale in het wild leven. Wanneer je ergens lokaal gaat eten krijg je regelmatig geit gegaard in kokosmelk of varken van de bbq. Af en toe kunnen we geit en varken kopen of ruilen om aan boord te bereiden. Daarnaast biedt de zee natuurlijk verse vis.
We maken veel zelf tijdens onze zeilreis. Van yoghurt, cream cheese en brood tot aan allerlei sausen als mosterd, sweet & sour sauce en sambal. Maar ook sparkling citroen limonade en kombucha vinden we een traktatie en zitten inmiddels standaard in het assortiment. De mini tuin aan dek doet het momenteel ook erg goed. De eerste tomaten groeien en kruiden als koriander en basilicum zijn vers smaakvoller dan gedroogd. Veel boten hebben zo hun eigen recepten en specialiteiten, welke veelvuldig gedeeld worden.
Lokaal eten in de Markiezen
We zijn inmiddels in de Markiezen, wat een stuk verder naar het noorden ligt dan de overige eilandengroepen van Frans Polynesië. De afwisseling in natuur is immens op deze vulkanische eilanden. Van kale hoge rotsformaties tot groene en vruchtbare valleien. De Mango’s groeien hier in overvloed en elk eiland lijkt zijn eigen variaties te hebben. Door de warmte en de zon smaken de pompelmoezen hier een stuk zoeter dan we ons herinneren van de Gambier. Op verschillende farms kun je lokaal geoogste groenten kopen als tomaten en komkommers. Deze hebben we al bijna een jaar niet meer gegeten en het is een echte traktatie.
We vinden hier ook nieuwe producten, zoals Tamarinde. Een soort van langwerpige dadel achtige vrucht die in een boom groeit en in verschillende stadia van ontwikkeling te plukken is. Pluk je ze groen dan kun je ze gebruiken voor een zurige chutney. Maar pluk je ze volgroeid, dan kun je ze gelijk vanaf de boom eten of er een saus van maken voor over salade. De tamarinde saus is vaak ook een basis voor Aziatische gerechten en met Jaap zijn voorliefde voor Aziatisch voedsel plukt ie hangt ie regelmatig in een boom om de vruchten te plukken
Food verassingen
De grootste food verrassing vinden we tijdens een wandeling op Hiva Oa. Het doel van onze wandeling is een waterval. Met de minimale hoeveelheid regen van de laatste tijd valt de waterval een beetje tegen. Maar de wandeling is prachtig en we verzamelen diep in het woud de nodige papaja’s en pepers. Het is heerlijk wandelen onder het dichte bladerdak en in de verkoeling van het bos. Wanneer Jaap een klein paadje omhoog ziet is zijn nieuwsgierigheid gewekt. “Zullen we daar nog even kijken?” vraagt ie. Ik vind het meer een geitenpaadje lijken en heb er eigenlijk niet zo heel veel oren naar. Maar ik wil ook niet altijd degene zijn die er wel klaar mee is.
YouTube is even onze grootste vriend
Elenise van Kalea is Peruviaanse en weet ons te vertellen dat het vruchtvlees heerlijk zoet is, maar dat het verwerken van de cacaobonen een arbeidsintensief proces is. Zeker wanneer je er chocolade van wilt maken. Toch is dat stiekem wat we willen. Chocola, het ultieme product van cacao.
Dus gaan we op onderzoek. Internet en YouTube worden afgespeurd met de vraag hoe we van cacaobonen komen tot een eetbaar product. Het blijkt inderdaad een heel proces, maar YouTube blijkt onze grootste vriend. We zijn niet de eersten die iets willen doen met de vruchten van de cacaoboom en een aantal mensen hebben zeer nuttige filmpjes op het internet gezet.
We spenderen heel wat uurtjes aan het kijken van alle mogelijke filmpjes en voor Jaap worden de stappen steeds helderder. Bonen en hun witte omhulsel moeten uit de vrucht verwijderd worden, waarna er een fermentatieproces op gang gebracht moet worden. Dit maakt dat de bonen gaan kleuren en de smaak verbeterd. De boot stinkt dagen. Een combinatie van de vorming van alcohol en de bonen en pulp die een zeer penetrante geur afscheiden. Het vooruitzicht van lekkere chocola maakt dat we het bijna een week uithouden in de stank.
De bonen krijgen een steeds donkerde kleur, terwijl ze langzaam indrogen. Na dit proces moeten de bonen gebrand worden en uit hun laatste schil bevrijdt worden. Het is een proces van ongeveer twee tot drie weken voordat we klaar zijn om de bonen verder te verwerken en onze eigen chocola te gaan maken.
Home made chocolate
In de filmpjes gebruiken mensen een soort aangepaste gehaktmolen om de bonen samen met de suiker steeds fijner te malen totdat er een chocolade pasta overblijft. Tja, we hebben veel aan boord, maar een gehaktmolen is iets teveel van het goede. Dus proberen we de blender, wat uitermate goed blijkt te werken. Al wordt ie wel gloeiend heet. Net als de chocolade trouwens. De bonen worden steeds fijner gemalen en door de hitte komt de cacaoboter vrij. Dit maakt dat de cacao vloeibaar wordt en goed mengt met de suiker.
Er blijft een romige massa over, welke we uitsmeren over alle borden en deksels die we hebben. Daarna moet alles snel in de koelkast en vriezer om te harden. We maken niet gebruik van temperen, waardoor onze chocolade snel smelt. Maar dat mag de pret niet drukken. We proeven en testen en maken zelfs chocolade melk met de restjes van de chocola die achter is gebleven in de blender.
We zijn zo druk bezig dat we ons moeten haasten om nog op tijd op onze borrelafspraak te komen bij de buren. Maar met onze eerste batch chocola zijn we zeer welkom aan boord van Spruce. En start onze borrel met English tea and chocolate. De chocolade is grover dan fabriekschocolade en er zitten meer stukjes in. Maar de smaak is de echte smaak van chocola. Stiekem zijn we best trots dat het gelukt is. Al ga ik aan het einde van de dag misselijk naar bed. Te veel chocola… Maar dat mag de pret niet drukken. De volgende keer dat we cacaobonen tegenkomen gaan we ze zeker weer plukken! Het was een geslaagd experiment.
Fantastisch Minke en Jaap wat een pracht verhaal en wat een resultaat! Inventieve doorzetters zijn jullie. Dank voor het meebeleven en geniet 5 dec van jullie eigen chocola❤️
Het water loopt me in de mond vanwege de zelfgemaakte chocolade.Het is jullie gelukt,echte doorzetters,wat ik waardeer.Het is allemaal weer spannend beschreven en ik geniet er van.Wens jullie verder een goede reis,mooie spannende ontdekkingen en vooral gezond blijven.Tot de volgende keer,gr.Marie
Oooh het hele einde van dit verhaal water in mijn mond, mmmm ?
Wat deze reis wel niet allemaal brengt.. waanzinnig!
Heerlijk verhaal!
X
Het water loopt me in de mond vanwege de zelfgemaakte chocolade.Het is jullie gelukt,echte doorzetters,wat ik waardeer.Het is allemaal weer spannend beschreven en ik geniet er van.Wens jullie verder een goede reis,mooie spannende ontdekkingen en vooral gezond blijven.Tot de volgende keer,gr.Marie
Weer genoten van je “heerlijke” verhaal.
Geniet verder van jullie avontuur.
Wat een belevenissen! Prachtig het eetverhaal. Verveling is er bij jullie niet bij. Met heel veel plezier lees ik altijd jullie verhalen.
Hiva Oa, nog nooit eerder van gehoord, maar wat een weelde aan vruchten fantastisch. Het chocolade verhaal is wel het hoogtepunt in dit verhaal. Het smakelijke resultaat mag er zijn.
“Jaap en Minke met hun eigen chocolade fabriek” dat is subliem. Ik lees op Wiki Pedia dat de Belg Jacques Brel er een paar jaar heeft gewoond.
Mazzelaars zijn jullie om daar te zijn, hier tijdens de corona sores is men opstandig aan het worden door alle verboden en restricties, Horeca Nederland stelt een ultimatum aan Rutte cs. 17 -01 2021 gaan ze weer open met of zonder goedkeuring. Kerstviering thuis met max 4 personen, laat staan dat je het elders zou mogen vieren.
Dan zou ik op Hiva Oa willen zijn, maar reizen kan alleen met een Negatief stempel, maar dan wel zéér beperkt. mazzelaars zijn jullie!
.
Hoi Minke en Jaap,
Voor het eerst dat ik reageer op al die prachtige reisverhalen, belevenissen, avonturen, ontberingen en ontmoetingen tijdens jullie wereldreis. Leuk en boeiend om te lezen om niet te spreken van jaloersmakend (vaak). Terwijl de wereld is ondergedompeld onder de COVID wordt in de Markiezen, nooit van gehoord, met veel passie en geduld home made chocolate geproduceerd. Onderwijl zitten wij met spanning avond en avond naar Jaap van de RIVM op de Corona treurbuis te kijken om te horen over lock down, bezetting IT bedden, vaccins in wording. Over de andere kant van de wereld lezen we dat Jaap en Minke onder een tropische warm zonnetje wat eten bij elkaar scharrelen op het eiland omgeven door prachtige natuur en bij de buren op bezoek gaan met de zelfgemaakte chocola. Over COVID geen woord, men geniet van zee, de natuur, de mensen om hen heen, van elkaar en men maakt chocola. Na het lezen van dit verhaal en tot op het bot geinspireerd zit ik inmiddels met een bonbonnetje en een kopje koffie te genieten op het eiland Cura…cacao … waarvoor dank.
Warme groet,
Jaap
Jaap
Hoi Jaap!
Bedankt voor je prachtige reactie. Daar genieten wij dan weer heel erg van. En ja, we proberen inderdaad positief te blijven en niet te verdrinken in Covid. Want ook hier gewoon social distancing, maskers, gesloten grenzen en besmettingen. Groeten!
Super leuk dat jullie zoveel experimenteren met wat je onderweg tegenkomt. Eigen gemaakte chocola, mooi dat het goed gelukt is. Groet Klaas en Anke
Fantastisch schrijfsel. ‘Puur’ genieten.
Hoi Jaap en Minne
Wat weer een mooi verhaal en ook weer prachtige foto’s
Onze Tsjechische vrienden uit Dolkso zijn ook ergens daar in de buurt
Ze stuurden foto’s van Nuku Hiva
Hun boot heet Polska en is vuurrood
Groetjes van ons
Wie weet komen we ze tegen! Wij zijn ook op Nuku Hiva. Ik hou mijn ogen open. Liefs
Geweldig toch dat jullie op de Eastern Stream jullie eigen chocolade maken dankzij YouTube! Schitterend, wat een avontuur! Heerlijk om te lezen en weg te dromen 🙂
Hoi Minke en Jaap
We wensen jullie een mooi 2021.
We hopen dat jullie dan weer mogen varen.
Als je Jirka en Katja weer een keer ziet doe dan de groeten.
Hier is het ook saai we kunnen niet even een terrasje pakken en dat missen wel.
Groeten van Wim en Gonnie