De laatste mijlen naar Pitcairn

Sailing Eastern Stream

By Minke

14 January 2020

“€œJaap… Jaap! Wil je even komen kijken? De bezaan is er al af, maar er komt echt een hele grote bui aan en ik kan niet goed zien wat er gebeurt, of wat nu verstandig is.” Roep ik naar binnen. Terwijl Jaap zijn bed uit klautert lijkt het buiten of ik een soort grijs, zwarte trechter in vaar. Van links naar rechts hangt er een heel dik en zwart gevaarte voor onze neus. Waarbij je niet goed kan zien waar het begint en waar het eindigt.”Een frontje” zegt Jaap wanneer hij naar buiten komt. Voor ons regent het, waardoor je de overgang tussen zee en lucht niet echt kan zien. Nu we met zijn tweeën buiten staan laten we het zeil staan zoals het staat. Met zijn tweetjes is de fok zo weg getrokken.
Samen kijken we gefascineerd naar wat er om ons heen gebeurt. De zwarte lucht die nog zo ver rechts leek toen ik Jaap wakker maakte is in een recordtijd om ons heen gedraaid en ligt nu achter de boot. Terwijl we tegelijkertijd een bui over krijgen, hangen recht voor ons en links nog dreigende luchten. Na de bui zien we al wat breuken in het front ontstaan en komen er lichtere stukken tevoorschijn. “Zie je dat?”€ zegt ie. “€œDat betekent dat het alweer veranderd. Je kunt al achter het front kijken.” Maximaal 25 tot 30 knopen wind brengt het front met zich mee en we denderen er met een aardige snelheid doorheen, terwijl de regen op het dek klettert.
Eenmaal het front gepasseerd lijkt het inderdaad of we in een ander gebied terecht zijn gekomen. We hebben al een paar heerlijke zeildagen achter de rug. Niet meer aan de wind, maar we zeilen variërend van halve wind tot backstag wind en met de Spinnaker. De zee wordt langzaam rustiger, waardoor het binnen eindelijk rustig genoeg is om onze slechte limoenen te kunnen verwerken in een Lemon-Pie. We lekker buiten hangen, of op de bank een boekje liggen te lezen. Maar we vooral ook bijslapen van de afgelopen dagen.
Het enige wat eigenlijk niet zo goed gaat is onze windvaan. Nadat we om drie uur vannacht de Spinnaker eraf hebben gehaald ben ik naar bed gegaan. En vaag heb ik nog wel gehoord dat de generator draaide en de elektrische stuurautomaat erop stond, maar het drong niet echt tot me door. Wanneer we deze morgen opstaan is een van de eerste dingen die Jaap met verteld “We hebben een nieuw klusje vandaag, kijk maar in de bak.” In de bak in de kuip ligt een deel van Flip. Vannacht onthoofd en niet meer in staat de boot te sturen. Aan de aanslag op de breuklijn van het RVS te zien was dit proces al even gaande. Ik word er af en toe een beetje moedeloos van. Flip is echt een werelds instrument, maar niet sterk genoeg voor onze bijna 30 ton wegende boot. Of misschien zelfs wel überhaupt niet sterk genoeg. Jaap heeft daar echter helemaal geen last van. Je moet maar zo denken zegt ie. Hij wordt na elke reparatie sterker en beter. Stap voor stap gaan alle zwakke punten eruit.
Ik denk dat ie misschien wel meer energie krijgt van dit project dan nog een dag met W.F. Hermans op de bank te zitten. Terwijl de motor ons langzaam in de richting van Pitcairn stuurt, stort Jaap zich op de windvaan. Langzaam, want met nog 70 mijl te gaan redden we het niet meer om voor het donker ons anker te laten vallen in Bounty Bay. Wat betekent dat we nog een nacht op zee zullen zijn en het tempo er een beetje uithalen om niet te vroeg aan te komen.
De weersvoorspelling ziet er goed uit en we hopen echt dat we in de open baai kunnen ankeren en aan land kunnen. Aan land op het eiland waar de ongeveer veertig inwoners voornamelijk afstammelingen zijn van de ‘Mutineers of the Bounty.’ Een eiland met veel geschiedenis, maar net als Paaseiland ook een zeer weersafhankelijke locatie. We hebben dus goede hoop, maar weten inmiddels ook dat niets zo onvoorspelbaar is als het weer…

3 Comments

  1. Ik ga dat 23 januari een nationale bountydag is,zijn jullie er dan nog?

  2. Mooie tocht weer! Hebben jullie het boek ook aan boord: Muiterij op de Bounty? Echt prachtig, met veel mooie zeilers wijsheden erin.
    Veel plezier daar!

  3. Hallo Jaap en Minke, prachtige reis nog steeds en volg het nog met veel plezier. Pitcairn ontbreekt nog op m’n lijst met gewerkte calls. Helaas zitten we onderin de 11 jaarlijkse cyclus zodat een QSO niet mogelijk is. Behouden vaart en ongelofelijk veel plezier. 73 de PAøVCC ( ex PC9C).