DAG 1
We zijn vertrokken uit Europa! Maar niet nadat we het meest zuidelijke puntje van Europa nog even hebben bezocht, El Hierro. Een prachtig klein eilandje met ontzettend veel vulkanen en een heel divers landschap. Van bossen en weilanden tot steile kliffen en gehard lava. (brainlava noemt Jaap het, want het ziet eruit als hersenen). We hebben hier prachtig gewandeld en 7 december rond 17.00 uur lokale tijd waren we zo ver voor de overtocht naar de Kaapverdische Eilanden. We hebben gelijk een lekkere wind en het eiland wordt langzaam kleiner. En met de ondergaande zon en de wolken eromheen is dat een prachtig spektakel. Het hoogste punt van het eiland steekt boven de wolken uit en daaromheen is de lucht rood van de reflectie van de ondergaande zon.
We zijn nu ongeveer 16 uur onderweg en de eerste 85 mijl zijn afgelegd. We gaan dus erg lekker en inmiddels ook niets anders meer om ons heen dan water. Maar hoe gaat dat nou zo’n leventje aan boord? We draaien in de nacht wachten van 3 uur en doen dit van negen uur ‘s avonds tot 9 uur in de morgen. Heb je geen wacht dan heb je tijd voor jezelf, maar ‘s nachts betekent dat vooral dat je ligt te slapen in de hondenkooi.
In principe stuurt onze windstuurinrichting (Flip) de boot, maar tijdens de wacht heb je de taak Flip en/of het zeil bij te stellen, zodat we de juiste kant op gaan, en de scheepvaart om ons heen in de gaten te houden. In dit gebied is echter weinig scheepvaart, wat maakt dat ik vannacht heerlijk heb genoten van de sterren en de maan. Het mooie van het op zee zijn is voor mij dat het echt donker is. Geen kunstlicht en daarmee een sterrenhemel waar je u tegen zegt. Er zijn heel erg veel sterren.
Jaap doet vaak allerlei taakjes tijdens zijn wacht, maar ik breng de wacht meestal in de kuip door. Onder een fleecedekentje, mijmerend, om mij heen kijkend en soms een klein dutje. Overdag hebben we de afspraak dat we in overleg af en toe een slaapje doen. Dat is ook wel nodig, want goed uitgerust zijn voordat de nieuwe ronde nachtwachten in gaat is wel erg fijn. Verder is het leven aan boord ook vooral het normale huishoudelijke leventje dat iedereen heeft. Een afwasje en een klusje hier en daar en af en toe wat eten.
We waren in het gebied van de Bananen, Mango’s. Advocado’s, Sinaasappelen en manderijnen. Op een lokale markt hebben we daar goed van ingeslagen. En wij als niet echte fruiteters doen dan ook goed ons best de voorraad een beetje uit te dunnen. Ik heb nog niet eerder met zo’n regelmaat fruit gegeten. Maar het moet ook wel, want met de temperaturen van hier is alles toch wat beperkter houdbaar.
Vlak voor vertrek hebben we van sy de Schorpioen (schorpioenopreis.nl) een SSBnet doorgekregen en gisteravond hebben we voor het eerst geprobeerd deze uit te luisteren en contact te maken. Het luisteren is gelukt, maar communicatie met de Schorpioen nog niet. Vanavond vast een nieuwe poging. Dit SSBnet is een radionet van, volgens ons, Nederlandse boten die al bezig zijn met de oversteek van de Atlantische Oceaan. Wij zijn natuurlijk nog niet aan die oversteek begonnen, maar het is wel leuk om via de radio er wat van mee te krijgen en te horen hoe het met ze gaat.
Het is onze verwachting dat we een dag of vijf over deze oversteek doen en dan aankomen op Sao Vicente. Maar niets zo veranderlijk als het weer natuurlijk. Wordt vervolgd…