Datum: 11-12-2017 Tijd: 14:10 GMT Positie: 37°17.31’S 105°25.32’W Koers over de grond: 118T
Tijdens tochten als deze lezen we allebei redelijk veel. Het is ontspannend en een heerlijk tijdverdrijf. Op dit moment lees ik zowel een Engels als Nederlandstalig boek. Kan ik het lekker afwisselen, want het Engels is toch iets inspannender lezen dan onze eigen taal. En daar heb ik niet altijd zin in. Het Engelse boek, Monsoon Dervish, hebben we gekregen van Kris. De Australiër met wie we het plan hadden gesmeed om hem door het Panamakanaal te slepen. Maar waar de autoriteiten een stokje voor staken. Inmiddels is hij ook door het Kanaal en al ver op weg naar zijn thuisland Australië. Hij schrijft verhalen over zijn reizen en zijn kijk op het leven. Mooi, vooral ook omdat we hem natuurlijk hebben ontmoet.
In dit boek beschrijft hij hoe hij in zijn stalen boot, zonder motor en jonk getuig, de wereldzeeën bevaart. En dan vooral zonder moderne elektronische apparatuur. Een GPS heeft hij niet. Zijn kompas stoorde te veel met het staal en heeft ie overboord gezet. Net als de barometer, omdat de storm toch wel komt, of je het nu van te voren kan aflezen op de barometer of niet. Hij gebruikt de zon, de sterren en zijn sextant om te navigeren. Zoals men het vroeger ook deed.
Ik heb het zeilen geleerd met alle moderne apparatuur die er tegenwoordig is. We hebben AIS aan boord, veel elektronische instrumenten en sinds kort zelfs een barometer. Wat wij trouwens erg makkelijk vinden om ons een beeld te vormen van het weer. Het navigeren gebeurt met een programma op de computer en de weersvoorspelling kunnen we via de SSB Radio binnen halen. Een sextant hebben we, maar is deze reis nog niet uit de doos geweest. En daar komt bij dat ik bij een sextant niet verder kom dan iets met de zon en pijlen. Ik heb geen idee hoe je dit instrument moet gebruiken als nuttig navigatie instrument. Gelukkig weet Jaap wel hoe te navigeren op basis van de zon, sterren en een sextant. Want mochten we ooit een stroomprobleem krijgen aan boord heb je aan mij gewoon helemaal niets. We gaan er maar vanuit dat dit soort dingen nooit gebeuren, maar misschien zou het helemaal niet zo gek zijn wanneer ik toch eens een lesje ‘hoe werkt de sextant’ bij Jaap ga volgen. En straks in Chili me maar eens verdiepen in de sterren van het zuidelijk halfrond. Al is het Zuiderkruis inmiddels wel gevonden. Belangrijk en makkelijk voor navigeren schreef mijn Oom. Maar dan blijkt er ook nog een vals kruis te zijn…
Het is in ieder geval heel leuk je te realiseren hoe het ook kan en dat je de natuur heel goed kunt inzetten met navigeren.
Het andere boek heb ik vorig jaar gekregen toen mijn ouders op bezoek kwamen. Kerstdagen is de naam, waardoor het eigenlijk pas nu een gepast moment leek om het te gaan lezen. Verkeerd gedacht, want naast verhalen staan er ook Engelse kerstrecepten in. Leuk dacht ik, daar kunnen we altijd wat van maken. Maar de lekkerste recepten waren mince pies en ingemaakte rode kool. Waarbij begin november al met de voorbereiding gestart had moeten worden. We zijn dus iets aan de late kant.
Er staat wel leuk uitgelegd hoe je moet inmaken of wecken. Dat nodigt wel uit dit eens te gaan proberen. Aan boord altijd handig, al is het met een koelkast en vriezer niet echt nodig.
In het boek staan daarnaast korte verhalen over de winter en kerst. Spookverhalen en magie, een beetje alla Scrooge. Een heerlijke manier om in de kerststemming te komen, zonder alle reclames, versierde huizen en kerstbomen, donkere dagen, sneeuw en ijs. Want al stond er op Paaseiland vanaf 1 december een grote kerstboom. Meer kerstatributen heb ik dit jaar bijna nog niet gezien. En kerst gaat dit jaar natuurlijk voor het eerst in mijn leven plaatsvinden in de zomer.
Voorwaarde voor kerst op het Chileense vasteland is dan wel dat we er voor kerst moeten aankomen. In onze eerdere planning zag het er naar uit dat we de zondag voor kerst aan zouden komen in Puerto Montt. Niet een heel handige dag als je nog wat verse boodschapjes aan boord zou willen halen. Maar dat is iets waar we vast wel een mouw aan kunnen passen en het is in ieder geval voor eerste kerstdag. Maar op dit moment gaat het allemaal niet zo snel meer en varen we rond de honderd mijl per dag. Met nog ongeveer 1.550 mijlen op de teller, gaan we 26 december niet halen. Er is dus ook een kans dat we kerst op zee gaan vieren. Nu wilden we ook graag voor oud en nieuw in Chili zijn. Dus wat dat betreft geen enkel probleem. Maar kerst daar vieren zou een leuke bonus zijn. We gaan het zien.
Boeken wijsheden
Ach ik heb thuis ook geen barometer! het zal heerlijk zijn zo in jullie eigen wereldje op de grootste plas van onze gezamenlijke aardbol, geen razende auto’s, pizzakoeriers, zatlappen etc. wat een serene rust. De sneeuw die we twee dagen mochten hebben is hier al weer bijna weg het was weer heel Nederlands zoals code rood, ga niet de weg op, ga dit niet ga dat niet, heel Nederland lag zowat plat en dat twee dagen lang de TV zenders schreeuwden de ellende de huiskamers in. Dat hebben jullie gemist of toch niet!
De afstand naar het vasteland van Chili is inmiddels al weer kleiner dan gisteren en morgen nog weer kleiner dan vandaag!
Behouden vaart.