In Spanje hebben we een besluit genomen. We gaan naar Marokko en willen daar voldoende tijd voor uittrekken. Marokko is een land waar we allebei nog niet geweest zijn en waar we ook heel benieuwd naar zijn. Dus gaan we op het internet op onderzoek uit naar de mogelijkheden. En wat blijkt, Rabat is een port of entry en heeft een jachthaven. De jachthaven van Casablanca lijkt niet meer te bestaan, maar Agadir heeft wel een haven die je aan kunt doen. Dus wat ons betreft keus genoeg.
Met het besluit om naar Marokko te gaan nemen we indirect ook het besluit om aan Portugal voorbij te varen en alleen Lissabon aan te doen. We krijgen half november namelijk bezoek op de Canarische eilanden, wat ons wat beperkingen in tijd geeft. Een studie van de weersvoorspellingen heeft gemaakt dat we dan niet al te lang meer in Europa kunnen blijven. Ik had graag meer van Portugal willen zien en vooral ook naar Porto willen gaan, maar wat in het vat zit verzuurt niet. We zullen ergens in de toekomst immers ook weer naar Europa terugkeren.
Vanaf Ria de Vigo varen we daarom in een twee dagen naar Cascais, waar we ankeren in de baai voor de haven. Cascais is een luxe havenplaats met een groot fort. We nemen een kijkje in de stad, om toch wat van Portugal op te snuiven. Maar we merken al snel dat we niet zo tussen de toeristen passen die hier hun vakantie vieren. Dus gaat de volgende morgen het anker op en varen we naar Lissabon, dat ongeveer 15 mijl verder de rio Tajo op ligt.
En Lissabon is prachtig! Ik ben eigenlijk op slag verliefd op deze stad. Niet alleen is het uitzicht als we de rivier op zeilen prachtig, maar ook de stad zelf betovert me op de één of andere manier. Betegelde huizen, mooie straatjes, cultuur & historie en boven op de heuvel zelfs een heus park/bos. Dat Portugal een zeevarend verleden heeft is dan ook heel duidelijk zichtbaar met de verschillende forten en verdedigingsbouwwerken die we op weg naar Lissabon tegenkomen.
In Lissabon proberen we het nuttige met het aangename te combineren. Meer praktisch gezien betekent dit dat we op onze vouwfietsen de stad doorkruizen op weg naar bijvoorbeeld de Ikea waar we een topdeckmatras willen kopen. We kunnen niet wennen aan de matrassen die we hebben aangeschaft voorafgaand aan ons vertrek uit Nederland. En we hopen dat dit tot wat meer slaapcomfort gaat leiden.
En eigenlijk maakt dit dat we niet alleen een pittig tochtje fietsen, maar ook het meer gewone leven in de stad beschouwen, juist buiten de toeristische trekpleisters om. En dat is heerlijk. Langs mooie plekjes op de heenweg en via een enorm bosachtig park boven aan de stad weer terug naar de haven, met onderweg een kopje koffie in een lokaal barretje. Vooral de terugweg hebben we veel bekijks: Jaap op een vouwfiets met op zijn rug een matras van 1.40 bij 2.00 meter gebonden. Het ziet er hilarisch uit en ik ben niet de enige die dat vindt.
Maar we wandelen ook heerlijk rond in de stad en genieten van de verschillende toeristische hoogtepunten en eten elke avond heerlijk in de wijk dicht bij de haven, waar de prijzen net iets minder toeristisch zijn.
Na een dag of drie is de was gedaan, zijn de boodschappen in huis om Europa achter ons te laten en hebben we met veel geknutsel van twee matrassen weer één gemaakt. Ook hebben we voor ons gevoel Lissabon op alle mogelijke manieren doorkruist, dus het is tijd om te gaan. Op naar Marokko!
We gaan Europa verlaten en dat, zo moet ik eerlijk bekennen, vind ik best spannend. Vanaf nu moeten we in- en uitklaren bij douane, politie en medische dienst. Dan is de EU met haar vrij verkeer van mensen en goederen nog helemaal zo gek nog niet… Maar ik heb vooral ook zin om dat waar ik al naar uitkijk sinds we plannen aan het maken zijn nu werkelijk te gaan beleven. Een bezoek aan de wereld buiten Europa, met haar eigen culturen, mensen en historie.
0 reacties