Eind januari aangekomen en we zijn er nog steeds, in Suriname. We krijgen af en toe een mailtje met de vraag waar we zijn en hoe het gaat. Immers, Vesselfinder en Marinetraffic schijnen nog steeds te denken dat wij op de Canaren en op Cabo Verde zijn. Daar kunnen wij zelf weinig aan doen helaas, maar ook onze eigen administratie loopt wat achter. Volgens onze eigen website liggen we nog steeds bij Alliance, terwijl we alweer een dikke week aan de moring in Domburg liggen.
De eerste week na aankomst in Suriname hebben we samen met Annemarieke en Rienk het land een beetje verkend per auto. Paramaribo, de Jodensavanne en omgeving en ook een rit naar het Brokopondo stuwmeer. Nu liggen we voor de tweede keer in Domburg en Jaap komt warm en bezweet uit de machinekamer naar boven. Niet al te veel toeristische uitstapjes meer, we zijn druk aan het werk.
Tja, wie denkt dat wij op een soort eeuwig durende vakantie zijn, die moet ik helaas teleurstellen. Zo na de oversteek ligt de motor uit elkaar en rijden we stad en land af op zoek naar onderdelen en reparatiebedrijven. We lekken diesel in de olie en dat is geen goed teken. Dus alle verstuivers door laten meten en de brandstofpomp laten controleren. En als de motor dan toch half uit elkaar geschroefd is, zijn er ook nog wel wat andere onderdelen die Jaap wil controleren. ‘Ik kan er nu immers bij,’ zegt hij. En dat is ook wel waar
Jaap is daarmee ook degene die in allerlei onvoorstelbare hoeken in de machinekamer ligt en zit. Er is beneden niet veel ruimte en je moet toch overal zien bij te komen. Dus koplamp op voor goed zicht, een kussentje hier en daar en speuren naar eventuele gebreken. Een warme klus zo benedendeks. Ik, als assistent, zit alleen maar om materiaal aan te reiken en heb het warm. Jaap is daarbij ook nog echt aan het werk en het lijkt af en toe alsof hij net onder de douche vandaan is gestapt, zo zweet hij. Aan dek staat een grote emmer regenwater, wat gelukkig regelmatig voor een verkoelende douche zorgt.
Naast de motor wordt ook de windstuurinrichting met nieuw materiaal weer in elkaar gezet, spannen we de verstaging en haalt Jaap het tandwielkwadrant uit elkaar. Deze laatste had wat kuren in de laatste dagen van de oversteek en we willen goed bekijken of ie nog helemaal in orde is. Het tandwielkwadrant zet de roterende beweging van het stuurwiel over in de rechtlijnige beweging van het roer, oftewel het is een belangrijk onderdeel van onze stuursysteem.
Nadat we alles uit elkaar hebben gesleuteld blijkt het helemaal in orde te zijn. Dus het hele gebeuren weer in elkaar en met wat langere schroeven vastgezet, zodat het hopelijk een wat steviger constructie wordt.
Ook voorzien we verschillende vloerdelen en deuren van een nieuwe laklaag. Dat laatste is mijn klus en dat gaat niet altijd even goed. Regen en natte lak gaan namelijk niet echt goed samen. En helaas regent het hier nogal eens. Dikke tropische buien en over het algemeen ben ik net te laat om mijn lakwerk hiervan te redden. Wat resulteert in het drie keer lakken van de deur van de machinekamer, terwijl één nieuw laagje toch echt wel voldoende was.
Ik kan met genoegen kijken naar de wijze waarop Jaap klust. De boot heeft niet veel verassingen meer voor hem en hij vindt voor veel problemen een praktische oplossing. Ik probeer een goede assistent te zijn en leer ondertussen ook e.e.a. over hoe bijvoorbeeld de motor werkt en wat een tandwielkwadrant nou precies doet. En alles gaat zeker niet altijd naar wens en er komt best wel eens wat gemopper vanuit het ruim, maar uiteindelijk loopt de motor weer als een zonnetje en zijn alle rare geluiden en lekkages verdwenen. Een mooi resultaat dus!
We leven veel in het ritme van de dag. Wat over het algemeen betekent dat we rond een uurtje of negen in bed liggen om op te staan als het licht wordt. Het klussen vindt over het algemeen plaats tussen07.00 en 13.00 uur. Daarna is het echt te warm en proberen we ook nog een beetje leuke dingen te ondernemen, te relaxen of een lekkere saoto of nasi te eten in één van de Warungs in de buurt.
In Suriname zijn prachtige stoffen te koop en elke cultuur heeft hier haar eigen stof en motieven. Wij zijn vooral gecharmeerd van de stoffen die de Marron vrouwen dragen. Mooie dunne stof in allerlei kleuren. Goed materiaal voor nieuwe sarongs. Dus naast het assisteren en lakken zit ik achter de naaimachine om onze nieuwe aanwinsten op maat te knippen en te voorzien van een zoom.
Voor wat betreft de leuke uitstapjes hebben we Nieuw Amsterdam bezocht, lekker rond gereden door de achterlanden en zijn we naar Laarwijk geweest. Laarwijk is een voormalige suikerrietplantage en ligt een klein stukje verder rivier opwaarts. Goed te doen met de dinghy en een leuk middagje uit. De oude plantage structuur is nog steeds goed zichtbaar. Suikerriet lijkt er niet meer echt te zijn, maar de inwoners hebben hun dorp en de landbouwgronden goed onderhouden. We wandelen tussen de bananen- en palmbomen en om ons heen zien we veel groenten en fruit. Pompelmoezen, ananas, aubergines, sinaasappelen, papaja en breadfruit. Ik vind het elke keer weer bijzonder te zien hoe vruchtbaar het land hier is en wat er allemaal groeit en vooral hoe. Welke boom hoort bij welk stuk fruit? Ik vind het mooie levenslessen en het is allemaal super vers.
Bij het dorpswinkeltje kopen we wat Pompelmoezen. Ik vind ze echt heerlijk. Als je de dikke schil eraf hebt houdt je een soort grapfruit over. De schilletjes van de partjes zijn bitter van smaak, maar als je alleen het fruit eet is het heerlijk zoet.
Naast het fruit, zien we op onze wandeling in Laarwijk veel papagaai-achtige vogels en Ara’s. De papagaai-achtigen hebben nesten hoog in de boom hangen. Het is een kunstzinnig systeem van takjes en ander materiaal, dat lijkt op een zo’n lange kerstsok. Deze nesten hangen aan de takken van bomen, heen en weer wiegend op de wind. Dat moet toch heerlijk zijn als baby-papagaaitje. Lekker wiegend in de schaduw van de bladeren in de beslotenheid van het nest. De eerste vliegles is denk ik wel gelijk een serieuze les. De meeste nesten hangen wel op een hoogte van een meter of twintig.
Nu het klussen, voor dit moment, bijna op zijn einde is denken we ook langzaam weer aan het vertrek. Volgende week willen we uitklaren en vertrekken naar het Caribische eiland Tobago. Het bruine rivierwater achter ons laten en weer naar de blauwe oceaan. Maar eerst nog even hard aan het werk, inkopen doen bij de grote Surinaamse supermarkt en nog even genieten van het Surinaamse leven en heerlijke eten.
Klinkt goed allemaal!
Het water loopt me al weer in de mond lezend over de Surinaamse lekkernijen?
Heel erg leuk om jullie zo te volgen.
We genieten er iedere keer weer van.
Wij gaan dit weekend naar Schiermonnikoog.
En 10 mei gaan we weer 5 weken naar Dolsko.
Groet van Wim en Gonnie
Dag Minke, Wat een mooie reis maken jullie toch. Ik kon tot 57 dagen geleden je op Marine Traffic volgen. 10 januari de laatste keer. In die periode is er ook een update geweest van de app. Met de andere schepen die ik volg in dat gebied lukt het wel. Mocht je de HAL MS Koningsdam tegenkomen, zwaai even naar mijn jongste zoon 🙂 Hij vaart momenteel in hetzelfde gebied. Geniet van jullie mooi trip ! Denk niet aan ons. vr gr Gera (je lang geleden collega, van je lang geleden werk).
Ha Gera,
Bedankt voor de tips over Marinetraffic. We hebben even gekeken, maar ook onze medezeilers liggen over het algemeen nog in Afrika. Alleen als je satteliet hebt is dat anders. En dat hebben wij niet. Groeten aan de collega’s!